Nietrafione prezenty i rzeczy sentymentalne - pozbądź się przedmiotów i poczucia winy!

Pragnę powoli wejść w tematykę prezentową, ponieważ okres świąteczny tuż tuż. Jednak tym razem o prezenty zahaczę nieco z innej strony, nie od tej tradycyjnej - co jak i kiedy kupić. Dziś o pozbywaniu się nietrafionych prezentów, których z pewnością znajdziesz u siebie kilka. Prezenty i rzeczy sentymentalne w minimalizmie mogą stanowić najtrudniejszą kategorię do uproszczenia. Jakże często identyfikujemy obiekty z uczuciami, z danymi osobami. Spróbujemy dziś coś na to zaradzić :)

Identyfikacja tego co nietrafione

Pierwsza i najważniejsza rzecz, jaką musisz zrobić to zidentyfikować te nietrafione prezenty. Rozejrzyj się wokół - czy coś, co zostało Ci podarowane wcale nie spełnia swojej funkcji? Zastanów się czy jest coś, czego nie używasz już od dawna - a nie pozbywasz się tego, tylko dlatego, że jest prezentem? Czy posiadasz taką rzecz, którą trzymasz tylko w razie gdyby dana osoba zapytała czy nadal ją masz? Czy jakiś prezent sprawia, że nie możesz wręcz na niego patrzeć, ale przecież wciąż jest prezentem!? Znajdzie się coś takiego? Świetnie :) Więc mamy nad czym pracować.

Czy mogę to jakoś wykorzystać?

Dobre pytanie, dość kluczowe. Czy dana rzecz rzeczywiście może być jakoś przez Ciebie wykorzystana? Czy może pełnić jakąś funkcję? Czy możesz zrobić z niej użytek? Jeżeli nie - jesteśmy bliżej pozbycia się  jej :) Najbardziej problematyczne są nazywane przeze mnie kurzołapy, czyli rzeczy które nie pełnią żadnej funkcji, oprócz rzeczywistego kurzenia się. Mające na celu niby przyzdobienie naszego wnętrza, a w efekcie przysparzają nam tylko pracy przy sprzątaniu. Ja takim rzeczom mówię - nie. A Ty?

Nazwij uczucia

No więc czas na szczerość przed samym sobą. Skoro nie używasz danej rzeczy a tylko omijasz ją szerokim łukiem, dlaczego nie jesteś w stanie się jej pozbyć? Jaki jest tego powód? Tak bardzo ten przedmiot lubisz, cenisz? Tak wiele dla Ciebie znaczy? Czy może odczuwasz poczucie winy, że go nie używasz, że po głowie krążą Ci myśli o pozbyciu się go? Ha, trafiłam w sedno?

A jednak - poczucie winy

No dobrze, identyfikacja przebiegła pomyślnie. Ale to nie koniec rozmyślań - skąd się to bierze? Dlaczego odczuwasz poczucie winy? Co je powoduje? Rozumiem, że ten sweter z reniferem to podarunek od Twojej babci, ale czy naprawdę będziesz w nim chodzić? Wychodzę z założenia, że prezent spełnia swoją powinność w momencie otrzymania. Osoba, która obdarowuje Cię ma na celu sprawienie Ci przyjemności, wyrażenie swoich uczuć i co najważniejsze pamięci o danej okazji, pamięci o Tobie. Z pewnością ostatnią rzeczą jaką w danym momencie Ci życzy, jest poczucie winy z powodu jej podarunku. Zakładam, że jeżeli wiedziałaby o Twoich odczuciach i zmaganiach - sama za Ciebie wyrzuciłaby ten prezent!

Sprawienie przykrości

Jakże często nie pozbywamy się danej rzeczy, ponieważ po prostu nie chcemy sprawić przykrości osobie, która nas obdarowała. Ale jak często odwiedza Cię ta ciocia z drugiego krańca Polski? Prawdopodobnie nigdy się nie dowie, że pozbyłaś się tego ohydnego wazonu :) A tak nieco poważniej - nawet jeżeli dana osoba odwiedzi Cię, to czy naprawdę myślisz, że będzie zaglądać we wszystkie zakamarki Twojego domu w poszukiwaniu figurki, którą dała Ci 5 lat temu?

Postaw się w sytuacji dającego: dowiadujesz się, że osoba przez Ciebie obdarowana, niestety nie znajduje zastosowania dla Twojego prezentu, czuje wielkie poczucie winy z tego powodu, ale prawdopodobnie będzie trzymała ten prezent do końca swoich dni, tylko po to by Cię nie urazić. Czy naprawdę pozwolisz jej na męczenie się z tą rzeczą? :)

Negatywne znaki przeszłości 

Wielu z nas kurczowo trzyma się rzeczy, które przeminęły. Mam tu na myśli takie przedmioty, które świadczą o zerwanych relacjach, poprzednich związkach, rzeczach które zakotwiczają Cię w przeszłości z przykrymi wspomnieniami. Takich negatywnych identyfikatorów przeszłości należy się pozbyć. Dopóki kurczowo trzymasz się tych rzeczy i wspomnień, nie będziesz w stanie ruszyć na przód ze swoim życiem, nie zaczniesz nowego rozdziału. Patrząc na takie przedmioty, nieustannie przypominasz sobie o porażce, o tym co już nie istnieje i o tym, co już nie wróci.

Rzeczy prawdziwie sentymentalne

Miano sentymentalnych nosi wiele naszych rzeczy. Jednak tak naprawdę niewiele z nich rzeczywiście na nie zasługuje. Rzeczy sentymentalne to te, które powinny sprawiać radość. Obcowanie z nimi powinno przyciągać te najszczęśliwsze wspomnienia, powinny cieszyć i bawić, powinny dawać szczęście a nie nieść ze sobą uczycie smutku. Naprawdę zastanów się, czy jest sens trzymania rzeczy, które za każdym razem przywołują negatywne uczucia. Mimo, że z rzeczami sentymentalnymi rozprawiłam się na samym początku mojej przygody z minimalizmem i przyszło mi to z łatwością, bo raczej nie przywiązywałam się do rzeczy, tak ostatnio był to obszar problematyczny. Straciłam pieska, który był praktycznie przy mnie od zawsze, od najmłodszych lat - więc możesz wyobrazić sobie skalę mojego cierpienia, gdyż nie znałam życia bez Niej. Rzeczy po Psotce zostało naprawdę dużo - miała każdy rodzaj zabawki, kocyki, łóżeczka, smycze niesmycze - wszystko, nawet własne krzesło przy stole. Przedmioty te napawały mnie ogromnym smutkiem i żalem gdy tylko się na nie natknęłam, pierwsze dni były nie do zniesienia, ciągle zanosiłam się płaczem. To wszystko przypominało mi o jej rzeczywistym, fizycznym braku - że używała tego, tym się bawiła, tu spała - a teraz jej nie ma. Pozbyliśmy się jej rzeczy i uważam, że to była najlepsza decyzja jaką podjęliśmy. Wolę myśleć o niej w pozytywny sposób, wspominać jak się cieszyła, jak była radosna i wspaniała, niż za każdym razem wycierać łzy z oczu, patrząc na dowody jej fizycznej nieobecności.

Rozgraniczenie

Czasami za bardzo wiążemy przedmioty ze wspomnieniami, niekiedy są one wręcz nierozłączne. Dlatego niebywale istotne jest rozgraniczenie tych dwóch rzeczy, oderwanie uczuć od przedmiotów, zaprzestanie identyfikacji osób z obiektami. Proszę uświadom sobie, że wspomnień nikt Ci nie zabierze. To nie rzeczy je definiują. To, że pozbędziesz się jakiegoś obiektu, nie znaczy, że zapomnisz o tej osobie. Wspomnienia są wieczne i są tylko Twoje. Nie pozwól zamknąć ich w obiektach, w rzeczach materialnych.

Sentymentalność w rozważny sposób 

Oczywiście poza tymi przedmiotami, które niosą ze sobą negatywny wydźwięk, znajdą się też takie, które będą napawały Cię niesamowitym szczęściem gdy tylko je zobaczysz, gdy tylko umieścisz je w dłoni. Takie właśnie rzeczy powinny z Tobą zostać - przynajmniej na tym etapie. Ale jaki znaleźć na nie sposób?

Pudełko: Najlepszym sposobem na rozważne przechowywanie rzeczy sentymentalnych jest utworzenie" pudełka wspomnień". Na początku może być to zwyczajny kartonik, bądź jeżeli masz ochotę - jakaś piękna skrzyneczka, to bez znaczenia. Jednak zwróć uwagę na jego rozmiar, gdyż przyjmiemy, że wszystkie rzeczy sentymentalne powinny mieścić się właśnie w tym pudełku. Takie pudełko należy również regularnie przeglądać. Wiele rzeczy traci dla nas sentymentalne znaczenie, być może po czasie zdasz sobie sprawę, iż większość rzeczy tak naprawdę nie jest Ci potrzebna aby zachować dane wspomnienia. Muszelki, kamienie, łyżeczki, pałeczki do sushi, wyblakłe paragony -na początku były dla mnie wspaniałymi skarbami, z czasem okazały się zwykłymi śmieciami, wcale nie definiujących moich wspomnień. 

*Przechowuj niefizycznie: Być może niektórych rzeczy, wcale nie potrzebujesz fizycznie. Wtedy zrób im zdjęcie, dzięki któremu będzie możliwość patrzenia na nie kiedy tylko zapragniesz. Polecam Ci zeskanować zdjęcia fizyczne i zgrać płyty/kasety jeżeli to tylko możliwe. W przestrzeni wirtualnej masz ogrom możliwości dotyczących ich przechowywania i segregowania. 

*Element: Czasem problematyczną kwestią są duże przedmioty, którą siłą rzeczy do pudełka się nie zmieszczą. Być może nie jesteś w stanie pozbyć się swojej sukni ślubnej, bądź jakiegoś mebla, który należał do bliskiej Ci osoby. Ale na to również jest rozwiązanie - warto zostawić jakiś element, jakiś skrawek materiału z danego przedmiotu, który będzie przypominał Ci o nim. Taki element z pewnością wzbogaci Twoje pudełko wspomnień.

*Reprezentant: Myślę, że nie tylko ja miałam tendencję do gromadzenia dużej ilości małych rzeczy :) Tylko czy rzeczywiście potrzebne Ci pięć elementów z jednego dnia? Warto wybrać jedną rzecz, tą najbardziej znaczącą z danego wydarzenia jako symbol i przypomnienie tego szczególnego dnia.

*Pamiątki: Gdy kolejny raz będzie kusić Cię, kupno jakiejś pamiątki - pamiętaj proszę, że najlepszą pamiątką jest zdjęcie :) I pozwól, że powtórzę jeszcze raz - wspomnień i przeżyć nikt Ci nie zabierze. Nie musisz umiejscawiać ich w przedmiotach.

Mam nadzieję, że post ten będzie dla Ciebie pomocny, jeżeli pozbywanie się nietrafionych prezentów i rzeczy sentymentalnych nie jest Twoją mocną stroną. Nie ukrywam dużo pracy przed Tobą, nie jest to najłatwiejsze zadanie. Jednak aby osiągniętych efektów nie zaniechać, w następnym poście z tej serii, powiem Ci jak zapobiec nagromadzeniu się nietrafionych prezentów w przyszłości, by nie wpędzić się w błędne koło. 

A u Ciebie jak wygląda sprawa z nietrafionymi prezentami? Posiadasz dużo rzeczy sentymentalnych? Jak je przechowujesz i jak sobie z nimi radzisz? Jak podchodzisz do tematu pozbywania się tego typu przedmiotów? 

Buziaki,

Aleksandra